محققان پی بردند که در افراد زیر ۶۵ سال، آلودگی نوری ارتباط قوی تری با شیوع بیماری آلزایمر نسبت به هر عامل خطر دیگری، دارد.آنان می گویند تحقیقات بیشتری لازم است تا به طور کامل مشخص شود که آیا آلودگی نوری نقش لصلی را به عنوان عامل خطر برای بیماری آلزایمر بازی میکند یا خیر.
تحقیقی که در مجله Frontiers in Neuroscience منتشر شده، نشان داد که قرار گرفتن در معرض آلودگی نوری در شب ممکن است یک عامل خطر مهم برای بررسی در بیماری آلزایمر باشد.رابین وایت-زووالا، دکترا، نویسنده اول این مطالعه و استاد همکار در مرکز پزشکی دانشگاه راش گفت: “تحقیقات ما نشان میدهد که درافراد زیر 65 سال درایالات متحده ، ارتباط مثبتی بین شیوع بیماری آلزایمر و قرار گرفتن در معرض نور مصنوعی در شب وجود دارد،.”
او افزود: “آلودگی نوری شبانه – یک عامل محیطی متغییر – ممکن است یک عامل خطر مهم برای بیماری آلزایمر باشد.”
در انجام تخقیقات، نویسندگان تحقیق از داده های ماهواره ای برای تعیین شدت متوسط نور شبانه در ایالات متحده بین سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸ استفاده کردند. آنها ۴۸ ایالت امریکا را بر اساس شدت نور شبانه متوسط آنها رتبه بندی کردند. ایالت ها به پنج گروه تقسیم شدند، از تاریک ترین ایالت ها در شب با کمترین شدت نور متوسط تا روشن ترین ایالت ها در شب با بالاترین شدت نور متوسط. همچنین داده های پزشکی را جمع آوری کردند تا شیوع بیماری آلزایمر در این ایالت ها را تعیین کنند. آنها تفاوت های آماری بین ایالت هایی که در شب تاریک ترین و روشن ترین بودند پیدا کردند. شدت بالاتر آلودگی نوری در شب با شیوع بیماری آلزایمر ارتباط مثبت داشت.
این اثر برای افراد زیر و بالای ۶۵ سال، برای هر دو جنس و تمام نژادهای مورد مطالعه به جز جزایر اقیانوس آرام آسیایی برقرار گرفته بودند.آنها دریافتند که برای افرادی که ۶۵ سال و بالاتر بودند، شیوع بیماری آلزایمر با آلودگی نوری شبانه ارتباط قوی تری نسبت به سایر عوامل خطر بالقوه بیماری مانند بیماری مزمن کلیوی، سوء مصرف الکل، افسردگی و چاقی داشت.
اما برای این گروه، برخی عوامل خطر وجود داشتند که ارتباط قوی تری با بیماری آلزایمر نسبت به آلودگی نوری داشتند، از جمله فشار خون بالا، دیابت و سکته.
در افراد زیر ۶۵ سال، نویسندگان مطالعه دریافتند که شدت بالاتر آلودگی نوری در شب با شیوع بیشتر بیماری آلزایمر نسبت به هر عامل خطر دیگری که مطالعه شده، مرتبط است. نویسندگان مطالعه به برخی محدودیت های تحقیق خود اشاره می کنند.
آنها می نویسند: “قرار گرفتن در معرض نور داخلی (مانند تلویزیون ها، کامپیوترها، تلفن ها) به شدت مهم است و باید در مطالعات آینده مورد ارزیابی قرار گیرد. مجموع قرار گرفتن در معرض نور شبانه داخلی و خارجی برای درک کامل تأثیر نور شبانه بر [آلزایمر] مهم است.”
تاثیرات دیگر آلودگی نوری بر بدن:
- تأثیر بر الگوهای خواب:
آلودگی نوری شبانه می تواند باعث اختلال در خواب شوود. خواب ناکافی و بی کیفیت به طور مستقیم با افزایش خطر ابتلا به اختلالات شناختی، از جمله آلزایمر مرتبط است. خواب نقش مهمی در پاکسازی سموم مغزی، از جمله پروتئین های مرتبط با آلزایمر، دارد.
- تأثیر بر هورمون ها:
آلودگی نوری می تواند تولید ملاتونین را کاهش دهد. ملاتونین هورمونی است که در تنظیم خواب نقش دارد و کاهش آن ممکن است به افزایش خطر ابتلا به بیماری های مغزی کمک کند.
- افزایش استرس اکسیداتیو و آلودگی نوری
استرس اکسیداتیو یک وضعیت بیوشیمیایی است که در آن تعادل بین تولید رادیکال های آزاد و توانایی بدن در خنثی سازی یا تعمیر آسیب های ناشی از این رادیکال ها به هم می خورد. این وضعیت می تواند منجر به آسیب سلولی و بافتی شود و به توسعه بیماری های مختلف، از جمله بیماری های نورودژنراتیو مانند آلزایمر، کمک کند.
۱. آلودگی نوری و مکانیسم های ایجاد استرس اکسیداتیو
آلودگی نوری به معنای نور مصنوعی بیش از حد در محیط های شبانه است که می تواند تأثیرات منفی بر سلامتی انسان داشته باشد. نور مصنوعی، به ویژه در شب، می تواند منجر به چندین اثر بیوشیمیایی در بدن شود:
تولید رادیکال های آزاد: نور شبانه می تواند به تولید رادیکال های آزاد در بافث ها کمک کند. این رادیکال ها می توانند به سلول ها آسیب برسانند و فرآیندهای التهابی را در بدن تحریک کنند.
اختلال در خواب: آلودگی نوری می تواند کیفیت خواب را کاهش دهد. خواب ناکافی و بی کیفیت به افزایش تولید رادیکال های آزاد و کاهش توانایی بدن در ترمیم آسیب ها منچر می شود.
۲. تأثیر استرس اکسیداتیو بر سلامت مغز
استرس اکسیداتیو به ویژه در مغز می تواند تأثیرات منفی جدی داشته باشد:
- آسیب به سلول های عصبی: رادیکال های آزاد می توانند به غشای سلولی و DNA سلول های عصبی آسیب برسانند، که این امر می تواند منجر به مرگ سلولی و کاهش عملکرد شناختی شود.
- تجمع پروتئین های مضر: استرس اکسیداتیو می تواند به تجمع پروتئین هایی مانند آمیلوئید-بتا و تاو منجر شود که از ویژگی های بازز بیماری آلزایمر هستند.
- التهاب مغزی: استرس اکسیداتیو می تواند به التهاب مزمن در مغز کمک کند که خود عامل خطر مهمی برای توسعه بیماری های نورودژنراتیو است.
۳. شواهد علمی
تحقیقات نشان داده اند که آلودگی نوری می تواند با افزایش سطح استرس اکسیداتیو مرتبط باشد. به عنوان مثال:
- مطالعات حیوانی: برخی از مطالعات نشان داده اند که قرار گرفتن در معرض نور مصنوعی در شب می تواند به افزایش تولید رادیکال های آزاد و کاهش فعالیت آنتی اکسیدان ها در مغز منجر شود.
- تحقیقات انسانی: بررسی هایی که به تأثیر نور شبانه بر کیفیت خواب والگوهای هورمونی پرداخته اند، نشان داده اند که اختلال خواب ناشی از آلودگی نوری می تواند به افزایش استرس اکسیداتیو و در نتیجه به مشکلات شناختی منجر شود.
۴. راهکارهای مقابله
برای کاهش تأثیرات منفی آلودگی نوری و استرس اکسیداتیو، می توان اقداماتی انجام داد:
- کاهش قرار گرفتن در معرض نور در شب: استفاده از پرده های ضخیم و محدود کردن استفاده از دستگاه های الکترونیکی قبل از خواب می تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند.
- استفاده از آنتی اکسیدان ها: مصرف غذاهای غنی از آنتی اکسیدان (مانند میوه ها و سبزیجات) می تواند به کاهش آسییب های ناشی از استرس اکسیداتیو کمک کند.
- توسعه محیط های تاریک تر: ایجاد محیط های شهری با نور مناسب و کاهش آلودگی نوری می تواند به بهبود سلامت عمومی و کاهش خطر ابتلا به بیماری های نورودژنراتیو کمک کند.
منابع:
